Μια μικρη πρωινη καταστροφη με αναγκαζει στην επαναληψη...τωρα δεν θυμαμαι πια γιατι ξεκινησα να γραφω...τελος παντων...Διαβαζα σε ενα βιβλιο κατι που μου εκανε πολυ νοημα. Ηταν σε ενα αποσπασμα απο τα Πυθαγορεια επη,και στο οποιο ελεγε "Πατερα Ζευ θα απηλλαττες απο τα δεινα παντας, αν τους ενδεικνυες ποιον θειον δαιμονα εχουν εντος τους"

Δεν νομιζω οτι υπαρχει κατι που μπορει να κανει οποιοδηποτε ποιο δημιουργικο και ικανοποιημενο, απο το να ανακαλυψει ποιο ειναι το "ταλεντο"
που κρυβει μεσα του. Εχω χαρει πολυ απο εκεινη τη στιγμη και ειναι στο μυαλο μου ακαταπαυστα! Για να λεω την αληθεια εχω βασιμες υποψιες οτι κοντα ειμαι, παρολα αυτα επειδη ποτε δεν ξερεις ασ κραταω και μερικες επιφυλαξεις...

Αντε καλημερα και καλες εμπνευσεις...