Καλησπέρα, μόλις ολοκλήρωσα ένα άγριο σαφάρι στο σπίτι, ψάχνοντας να βρω το γράμμα που είχα ξεκινήσει να σου γράφω αλλά …του κάκου…που λένε και στα παραμύθια.

Σήμερα είναι μια πολύ ξεχωριστή μέρα (εγώ δε ξέρω γιατί) τα λουλούδια μου είναι πολύ χαρούμενα, το ίδιο και ο ήλιος, το ίδιο και η θάλασσα. Μόλις παρατήρησα κάτι πολύ παράξενο, δεν ακούω πουλιά, αλλά μπορεί να φταίει και η μουσική ···(άνω τελείες που ταξιδεύουν προς το φεγγάρι) Ο ήλιος μου χαϊδεύει τη πατούσα, όχι ότι σε ενδιαφέρει αλλα ήθελα να το πώ…

Δε μπορώ να θυμηθώ τι ήθελα να σου γράψω, γιατί το μυαλό μου κρέμασε ταμπελίτσα επιστρέφω σε 5΄…Βλέπω το […] και σκέφτηκα το βουνό σου, τώρα θα το βλέπω πιο συχνά. Μου ήρθε μια απορία το χεις ανέβει ποτέ;